Hidżab to po arabsku „zasłona” i „ochrona”. Jest to nakrycie głowy, noszą je kobiety wyznające islam w obecności dorosłych mężczyzn, którzy nie są ich najbliższymi krewnymi. Ta chusta dobrze znana w świecie muzułmańskim zakrywa włosy, uszy i szyję, za to odsłania ramiona i twarz. Nosząc ją, kobiety mają wyrażać skromność i dbać o prywatność, a także praktykować cnoty, o jakich mowa jest w islamie.
Dwie historyczne sprawy
Piłkarka Maroka Nouhaila Benzina założyła hidżab i w ten sposób zakryła głowę w meczu kobiecego mundialu rozgrywanego na Antypodach. Było to spotkanie tej afrykańskiej drużyny z Koreą Południową. Co ciekawe, Maroko wygrało 1:0 i było to pierwsze, historyczne zwycięstwo tej drużyny w imprezie tej rangi, ponieważ zespół z Afryki debiutuje w światowym czempionacie.
W pierwszym meczu Maroko dostało lekcję futbolu od Niemek, które nie okazały nawet odrobiny litości swoim rywalkom, zwyciężając 6:0. Ale drugie spotkanie okazało się przełomowe i to z dwóch powodów, nas interesuje także ten pozasportowy.
FIFA zabraniała swego czasu noszenia hidżabu
Nouhaila Benzina, wychodząc na boisko w hidżabie, dowiodła, że można grać w piłkę, będąc w zgodzie z własnymi przekonaniami dotyczącymi obyczajów, religii, światopoglądu. A wykazała się dużą odwagą, biorąc pod uwagę, że władze światowego futbolu jeszcze nie tak dawno zabraniały noszenia hidżabu. Ten zakaz został wprowadzony w zawodach pod egidą FIFA w 2007 roku, po 7 latach przestał obowiązywać. Już odnotowano nawet przypadki noszenia hidżabu przez zawodniczki kilka lat temu, tyle że zdarzyło się to w młodzieżowych mistrzostwach świata, które nie cieszą się takim zainteresowaniem jak obecny, „właściwy” mundial w seniorskim futbolu. Sól piłki kobiecej. Ta impreza ma wymiar globalny bez żadnych wątpliwości.
Kobiety w Iranie nie mogły pójść na stadion
W świecie muzułmańskim wciąż dochodzi do kontrowersyjnych sytuacji. Znamy historie irańskich kobiet, które miały problem z tym, by dostać się na stadion z myślą o obejrzeniu meczu piłkarskiego, co jest pokłosie rządów fundamentalistów religijnych. Ale to nie zmienia faktu, że warto obserwować to, co się dzieje w świecie islamu w odniesieniu do piłki nożnej na najwyższym poziomie.
Po meczu Nouhaila Benzina wypowiedziała się na temat noszenia hidżabu w rywalizacji z Koreą Południową:
– Dziękuję Bogu, że widzimy efekty działań, jakie podjęto, by wspomóc muzułmanki, które chcą z dumą nosić hidżab. Sprawia mi radość to, że mogę grać w zgodzie ze swoją wiarą – stwierdziła.
A teraz warto obserwować, czy marokańska piłkarka znajdzie naśladowczynie i jej odwaga będzie inspiracją dla innych zawodniczek, które są silnie zakorzenione mentalnie w islamskiej kulturze, obyczajach.
Metafizyczny charakter hidżabu
Zapewne mało kto wie, że termin hidżab może być używany nie tylko w kontekście rozdziału kobiet od mężczyzn w sferze publicznej, lecz także obejmuje wymiar metafizyczny – al-hidżabu odnosi się do „zasłony, która oddziela człowieka czy świat od Boga”.
W Danii wprowadzono radykalne rozwiązanie
Na portalu fakt.pl czytamy:
„Burka, hidżab i nikab tylko w domach. Od 1 sierpnia (2018r. – przyp. red.) w Danii kobiety wyznania muzułmańskiego nie mogą zakrywać twarzy w miejscach publicznych. Wywołało to falę protestów, pod którą jednak duński rząd nie zamierza się uginać. Niedostosowanie się do nowych przepisów będzie karane wysokimi mandatami”.
W Danii kilka lat temu wdrożono tak radykalne regulacje, a wiele osób jest zdania, że to dobry pomysł, bo kobiety zasługują na bycie równoprawnymi obywatelami w państwie względem mężczyzn.
Część komentatorów stoi na stanowisku, że w świecie islamu konieczna jest forsowna liberalizacja w kwestiach obyczajowych, by panie uzyskały podmiotowość, mogły żyć tak jak kobiety na Zachodzie. Inna rzecz, że część z nich jest tak przyzwyczajona do dotychczasowych standardów, że samowolnie z tego rezygnuje, nie wyraża takiej woli, by cokolwiek w tym aspekcie zmienić. To jest casus właśnie Nouhaili Benziny.
Sprawa Mahsy Amini
Przypomnijmy, że kilka miesięcy temu, notabene przed mundialem w piłce nożnej mężczyzn rozgrywanym w Katarze, w Iranie trwały burzliwe protesty po śmierci Mahsy Amini. Młoda kobieta została aresztowana przez funkcjonariuszy policji obyczajowej, których wzburzyło to, że chusta na jej głowie leżała zbyt luźno. Niestety zmarła w areszcie. Irańczycy obarczyli winą za jej śmierć służby, a rząd się szamotał, by jakoś wybrnąć z tego, gdy gniew społeczeństwa się wzmagał.
Protesty tłumiono siłą, sprawą żył cały świat. Przywołajmy niepokojący fragment tekstu z portalu warsawinstitute.org/pl:
„Według Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), na terenie Iranu coraz większą rolę odgrywa działalność policji obyczajowej. Swoje działania kieruje ona przede wszystkim przeciwko tym kobietom, które, ich zdaniem, noszą hidżaby zbyt luźno”.
A zatem marokańska piłkarka zdecydowała się na przełomowy ruch, ale jednocześnie trzeba mieć na uwadze, że kobiety uprawiające piłkę nożną powinny dążyć do tego, by nie godzić się na dyktat mężczyzn i ich zadaniem powinno być dokładanie wszelkich starań, by zwalczać patriarchalne, anachroniczne myślenie o roli kobiet w społeczeństwie w świecie islamu. Ta sprawa nie jest zero-jedynkowa.
Czytaj także:
Świątek przegrała i jest obrażana za solidarność z Ukrainą. Reakcja znanego komentatora
Rybus bez skruchy, zwierza się Rosjanom
W czym Berlusconi wyprzedził Arabów?
