- Niedzielne wybory do Dumy były testem dla władzy Władimira Putina
- Choć „car” zachowa władzę, to można powiedzieć, że strategia Nawalnego przyniosła efekty
- Zaskakiwać może bardzo niska frekwencja wyborcza, która wyniosła 45,15 proc.
Wybory w Rosji, jak to zwykle bywa, zostały sfałszowane. Głosy dosypywano do urn, przeliczano ponownie, a specjalne wycieczki woziły „turystów” od punktu do punktu, tak żeby pozapychali urny w cały regionie. To żadne zaskoczenie. W Moskwie nie liczy się bowiem to, czy wybory zostaną „wydrukowane”, ale w jakiej skali. Przekonał się o tym boleśnie Alaksandr Łukaszenka, który głosy dosypywał sobie tak hojnie, że wkrótce miał na ulicach Mińska rewolucję.
Putin rewolucji mieć nie będzie
W Rosji zwycięstwo partii władzy przyszło gładko, ale torowała sobie do niego drogę od dawna. Nawalny trafił do kolonii karnej, jego organizacja została uznana za ekstremistyczną (jego koledzy mają trzyletni zakaz kandydowania w wyborach), niezależne media praktycznie zlikwidowano (polecam film dokumentalny „Fuck this job” o tym jak likwidowano niezależną stację telewizyjną „Deszcz”), a organizacje pozarządowe zostały wpisane na rejestr „zagranicznych agentów” (kto się nie wpisał ten płacił wysokie kary).
Ta atmosfera wpłynęła na frekwencję. Zdaje się, że Rosjanie zamiast domagać się elementarnej uczciwości czy to przy urnie, czy na ulicy, po prostu pozostali w domach. To także niezła wiadomość dla partii Putina, bo głosy oddane na partie, które znalazły się pod progiem wyborczym, u naszych wschodnich sąsiadów doliczane są do wyniku największego ugrupowania.
Wybory w Rosji. Połowiczny sukces mądrego głosowania
Aleksiej Nawalny, mimo że siedzi za kratami, próbował wpłynąć na wynik wyborów. Powiązane z nim organizacje namawiały Rosjan do tzw. „mądrego głosowania”. Chodziło o to, aby oddawać głos na kandydata, który ma największe szanse na pokonanie wybrańca Kremla. Zdaje się, że ta strategia przyniosła pewne efekty. Największym ugrupowanie opozycyjne budowane jest przez komunistów (choć lepiej ich poglądy polityczne oddawałaby chyba łatka narodowego socjalizmu). Mimo, że sondaże jeszcze latem dawały „czerwonym” poparcie rzędu 15 proc., to wszystko wskazuje na to, że otrzymają wynik powyżej 20 proc.
Z perspektywy Putina zmienia to niewiele. Najważniejszy cel, jakim było utrzymanie władzy bez zbędnych ceregieli, został osiągnięty. Warto jednak odnotować, że środek ciężkości w rosyjskiej polityce wewnętrznej może teraz przenieść się z relacji Putin-Nawalny na relację Putin-Ziuganow.
Choć w przeszłości komuniści często głosowali tak, jak Jedna Rosja sobie życzyła, to trudno żeby lider ich partii, wzmocniony dobrym wynikiem i silną reprezentacją parlamentarną, dalej szedł Putinowi na rękę. Od kilku miesięcy komuniści atakowali władzę, próbując przekonać do siebie wyborców Nawalnego. Widząc to, obóz władzy stosował zaczął stosować te same metody walki, co wobec opozycji pozaparlamentarnej. Jeden z liderów ugrupowania – Paweł Grudinin – nie mógł wystartować w wyborach, ponieważ dostał zarzuty rozliczania się w rajach podatkowych.
